Sarmaşık Gülleri Şiiri - Mehmet Özer

Sarmaşık gülleriyle dolu bahçelerim olsun isterdim
Onlara su vermek hayat vermek
İlk defa gonca verdikleri anı doyasıya izlemek
Dertlerimi paylaşmak onlarla içimi dökmek
Bir parçada olsa huzur duymak

Cıvıl cıvıl çocuklardan oluşan sınıfım olsun isterdim
Onlara ilk harfi öğretmek
Kelimeleri heceleyebildikleri zaman
Yüzlerindeki o anı görmek
Heyecanlı mutluluklarını gözlerinden okumak

Hayatımı paylaşacağım uğruna öleceğim
O güldüğü zaman gülüp
Ağladığı zaman ağlayacağım
Sevgilim olsun isterdim

Bir yudum çay içmek beraberce
Hani masallarda vardır ya
Beyaz pancurlu
Manzarasında uçsuz bucaksız güzellikler olan
Sevgiyle çevrili bir ev
Etrafında mutluluk çiçekleri dediğim çocuklarım

Öyle bir ölüm isterdim ki
Kimse ağlamasın arkamdan
Hatta kahkahalarla defnetsinler toprağa
Ve desinler ki arkamdan
O öyle bir insandı ki....