Sarmaşık Güller Şiiri - Özge Özgen

Bir de rüzgarın boğazında yerleşen
yağmurlar yağardı şehre.
Eski bir avlusu olurdu oturduğumuz evin
kapısında sarmaşık güller..
Üst üste dizilen reçel kavanozlarından vişne tadında lekeler kalırdı
yanaklarımda..
Ben anlamazdım,
Küçük ellerimle işaret eder,
Ninemin avuç içlerini sorardım anneme!
Annem ki, kırışık anlından geçenleri bilirdi de,
Kirpiklerimden düşen yağmurun sesinden başlardı gece..
Sokağa dökülen sonbahar hüznü o
Cemre düşecek, derdi..
Biri toprağa,
Diğeri suya,
Sonra insanlığa ..
Bekliyorum ...