SARMAŞIK GİBİ
içimde büyüyorsun ölmeden,eksilmeden,bitmeden.
her nefes alışımda bana hayat veren yeşilinle sarıyorsun bedenimi,
bedenimdeki damarlara can veren kansın,her soluk alışımdaki Oksijensin,sen olmadan ben nasıl yaşarım,sen olmadan nasıl adım atabilirim,sen olmadan,sarmadan bir sarmaşık gibi bedenime kollarını,nasıl tutuna bilirim hayata..
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta