SARMAŞIK GİBİ
içimde büyüyorsun ölmeden,eksilmeden,bitmeden.
her nefes alışımda bana hayat veren yeşilinle sarıyorsun bedenimi,
bedenimdeki damarlara can veren kansın,her soluk alışımdaki Oksijensin,sen olmadan ben nasıl yaşarım,sen olmadan nasıl adım atabilirim,sen olmadan,sarmadan bir sarmaşık gibi bedenime kollarını,nasıl tutuna bilirim hayata..
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta