Sarmaşık Şiiri - Tolga Baş

Turuncu gözleriyle savaşan süvarinin
Portakal kokulu sevmeleriydi hayat.

Yolcular gitmeli
Yeminli aya uzaklaşarak

Yollar dudağında geçmeli.
Pi susmalı aşk
Virgülden sonrasına hüzünleri yıkarak

Fotoğrafın
Her karesinde ıslanmalısın
Genzinde tutkulara dayalı bir yanma
Yanık izlerinden kurtulan mahkum gibi
Özgür sarılmalısın bana.

Beden/sel akıntılara kapılmış sızılarımıza
Ruh/sal kurtuluşlar eklemeliyiz
Kalp atışlarımızın hızında
Artçı sarsıntılar büyütmeliyiz geleceğe
Her şey
Gerçek düş sel dokunmalarımız için.

Güller açmalı papatya renkli dünyamızda
Laleler susamalı cansızlıklarında.
Biz konuşmalıyız sadece

Gözlerimiz okyanus sessizliğinde
Dolunay çılgın bir sevgili yüzeyinde
Hüzün çekiminden uzak
İki ait
İki buluşan mavi
İki gizli dünya

Biz konuşmalıyız sadece...

Tolga Baş