Sarmaşık Şiiri - Bahaettin Kabahasanoğlu

Sarmaşık

tohumsun
dipsiz kuyulara düşer gibi
toprağa düşersin
üşüye üşüye
toprak bilmez mi
can yongası
toprak yeşersin diye
üstüne yağmur yağar
içine yaşama sevinci
sen istediğin için
rüzgar ninni söyler
serçeler türkü
için bir tuhaf olur
bir başkasın artık
ne tohumsun
ne toprak
kök salarsın
ve bir gün
sen istediğin için
güneşle doğarsın
derken bir iki yaprak
ki toprak yeşersin
gün yeşersin
ha
sakın unutma
sen
ne tohumsun
ne toprak

sen
güne aşıksın
kokunu herkes tanır
sarılırsın sevdiğin bedene
bir ömür boyu
baharları bahar gibi yaşarsın
güzleri güz gibi
ardından dağlara kar düşer
yüreğine düşer gibi
rüzgar kokunu üfler
şarkını söyler
sımsıkı sarılırsın sevdiğin bedene
ölümüne
sen sarmaşıksın