Sarmaşık Şiiri - Mehmet Hasyer

Bir akşam yolum düşer de o kente
kim alıp ağırlar
sıcak bir sohbetle
dilinde kanayan bir imge taşıyan birini

hem kimin bir avlusu var ki
götürüp bıraksam kapısına
Bir sevgiliye kesilmiş onca bileti

Al desem bu yaşım
Bu da yaşadıklarım
Onu çok sevdim
bana gözlerindeki şarkıları öğretti
Ve gurbeti
Ona şiirler yazdım
Öyküsü bitmeden gitti

Gitti sokaklarına benzedi şehrin
uzun ve karmaşık
Gitti balkonlarına benzedi evlerin
Saçları sarmaşık
Beni bir masala götürecekti
Parası olunca
Unuttu yalnız gitti yalancı.