Her gün geçtiğin sokaklarda kaybolmakta bir sanattır
Bazen fırtına olur göğümde
Bazen de çiçekler açar yolumun üstünde
Bazense renkler kaybolur
Günebakanlar küstüğünde güne
Güneşi sevmekse
Pervanenin mumu sevmesi bu hayatta
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
uzun aralardan sonra yazdıklarınızla buluşmak güzel. bir okuyucu olarak teşekkür ederim. en sonda aklımdaki sorulardan biri! tümce mi cümle mi?
Teşekkür ederim sevgili Şair :)
Eş anlamlı kelimeler. Ben tümceyi daha çok seviyorum tını olarak.
Ne çok severim her gün gezdiğim sokaklarda kaybolmayı. Bir çok kez bile isteye kaybolmuşluğum vardır. Yeniden tanımayı severim, şehrin çıkmaz sokaklarını, yol ağızlarını, kavşaklarını, sokak lambalarını, otobüs duraklarını ve kaldırımlarını. Bir anlamda kendini tanımak gibidir bu kayboluş.
Geçmişi ve geleceği çiçeklerle bezeyen şiirinizi ve sizi gönülden kutluyorum.
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim. Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta