Çoğul gebeliğimden
Tekil acılar doğurdum kendime
Istilaci bir sarmasik gibi zapt ettiler
Icimin kuytu ormanlarini.
Yaksam dumanı zehir, solunmaz
Söksem kökü derin, kazılmaz.
Gün be gün büyütüyorum onları
Kendimi tüketerek.
Beti bereketi kalmadı topragimin.
Hülya Şahin 2
Kayıt Tarihi : 2.3.2021 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)