Bahçeye tek kök bir sarmaşığı
Diktik, yaprağı kullanılsın diye...
Dalları uzayınca yukarı aşağı
İskelesini yaptık düz gitsin diye..
Düz yoluna devam etmez oldu.
Bina duvarına veya bir ağaca
Uzanır yolundan dönmez oldu.
Yön verilirse darılır, kuruyunca..
Gözü hep yukarılara tırmanma da,
Sıska, ince gövdesine bakmadan
Bina ve ağacı sarıp sarmalama da
Sonbahar rüzgarlarına aldırmadan!
Faydasını görmedik zararı daha çok.
Sıvayı, meyveyi de sıkıp boğmakta
Ne yılışık şey, dalavereye karnımız tok.
Duruma, biz sahipleri alıkça bakmakta
Emeğimize yazık kesersek dibinden
Mevsim, mevsim erteledik kesmemizi.
Bir daha kurtulamaz Fevzi'nin elinden.
Sanırım artık denemez bu iyi niyetimizi.
Sahilköy,07.07.2017
Fevzi DurmuşKayıt Tarihi : 16.7.2019 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!