Yalnızlık bir özgüvendir aslında.
Ve cesur yürüyebilmek tek başına...
Hayatı yudumlamak ağır ve acı.
Kalabalık olsa da etraf,
Değil mi ki derdine yabancı?
Kimse bilmeden, yavaş yavaş,
Özgürce, ağlayabilmek...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta