Sarmamışık Şiiri - Ebru Yeşilova

Sarmaşık sarılmış kapı arkasına
Gözün en kuytu kenarına
Kaynanası vermiş, işte budur simge
Eksik olmamış hastalık bela
Komşu kadın da koparınca safsata
İnanmış çiçeğin uğursuzluğuna
Uğursuz olan hangisi
Sen, çiçek ya da kafandaki kaynana

Doğrudur olabilir
Her fikir bir niyete boyanabilir
Bunun için var dikenli kaynana çiçeği
Onun gözü senden öteye mi bakar ki
Onun dili hakikati mi yoklar ki
Her dal yaprağıyla öncekinden bir ton yeşil
Her adım toprağıyla öncekinden az ileri
Her ayna kendi kırığını doldurur
Her gelin kendi layığını bulur
Ön safta saf altın varsa unut bu sözü
Safsata varsa evveli bin beter olur

Bize ne senin batıl inancından demem
Gümüş kaşık elimdeyse sana toprak yediremem
Merdiven altından geçirip cennete götürmek istesem seni
Oradan geçirecek gücü ayağına yetiremem

Gümüş kaşık elimde
Sarmaşık kapı ardında kalır
Lütfen ver gözüm o çiçeği bir gönüle
Sizdeki uğursuzluk bak ne tütsüler yaksan gitmez
Hiçbir çiçek istenmediği yerde kalmayı hak etmez