Sarmal yılan döngüsünde

_usulca dönüp gün
geceye damlıyor solgun yüzüyle

_yoruldum
üstüme yuvalanan bu hüzün değil
odadan odaya gezen ay ışıkları
ve söndüren yangınları
pınarlarından düşen iki damla gözyaşı

_yaşam bu şehirde
zifiri karanlıkta kaybolan çocukluğum gibi
bir yıldız salasında kayar
berrak gökyüzü ve yüreğim dolu dolu

_Anadolu
herşey bir nefes duman edasında girdi içeri
daldasında savaşların var
enkidu

buram buram aşk niyetine...