Sarma yaralarımı bırak kanasın,
Çok çaresizim biliyormusun?
Öylesine ince kanıyor ki onlar
Bırak sarma kanasın istediği kadar.
Az sonra kapı çalınacak sessizce
Ağlamaya başlayacağım.
Çünki gelen'ayrılık'haydi! 'gidiyoruz '
diyecek sana'çabuk ol! '
Ağır ağır kalkacaksın yanımdan,
Sanki gitmek istemiyorsun belli.
Sonra birden irkileceksin
Daha önceki ayrılıkların gelecek aklına
Bir film şeridi gibi,
Kaç can yaktığını bile hatırlamayacak'ayrılık'
'yine bir zorunlu veda' diyeceksin,
'gitmeliyim,tanrı öyle istiyor.'
'Ayrıl'diyor.
Gidersen arkana bakma emi,
Bil ki birdaha bulamazsın ardında.
Belki de sonsuzluğa uğurlar gibi
Elinden hızla tutup çekecek seni ayrılık.
'yeter'diyecek' yeter gel artık'
Ardından kapıyı kapatacağım,
Ağlayacağım sessiz sessiz.
Ve hayata birkez daha yenileceğim
Ayrılığın acısı yaralarımı kanatacak yine
Bir daha,bir daha,bir daha...
2001
Fatime AltuntaşKayıt Tarihi : 24.12.2006 19:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)