Sarma Oğul. Şiiri - Mehmet Şahan

SARMA OĞUL

Bin bir emek ile piştikten sonra,
Aşa sarma oğul, tuz hayıflanır!
Toprağın cemresi düştükten sonra,
Kışa sarma oğul, buz hayıflanır!

Gözlerde çağlayıp sel gibi akıp,
Her damla doğanda kirpiğe takıp,
Yanaktan süzülen damlaya bakıp,
Yaşa sarma oğul, yüz hayıflanır!

Sürürken ağaya baş neydi diye,
Bürürken doğaya kaş eğdi diye,
Yürürken ayağa taş değdi diye,
Taşa sarma oğul, düz hayıflanır!

Solarsa izleri surundan, hardan;
Yalarsa yüzleri korundan, nardan!
Korursa gözleri borandan, kardan;
Kaşa sarma oğul, göz hayıflanır!

Aldıysan gönülden telli ilamı
Bulduysan gülünden allı selamı,
Duyduysan dilinden ballı kelamı,
Başa sarma oğul, söz hayıflanır!

Şahan der avutma evlat, ayali;
Sakın ha unutma bin kat vebali!
İmandan soğutma, anlat hayali!
Düşe sarma oğul, öz hayıflanır!

MEHMET ŞAHAN
21.02.2018-İstanbul