Şarkışla Şiiri - Ömer Arıkan

Bağrında yıllarca sevdalar güttüm
Dilimde hep adın kalsın Şarkışla
Bazen huzur buldum,bazen dağıttım
Gözlerim hülyana kalsın Şarkışla

Kale,den çarşıya baktım da durdum
Seninle binlerce hayaller kurdum
Artık hasretinden bıktım,yoruldum
Özlemim gül gibi solsun Şarkışla

İç,içe benliğim sende duruyor
Seslensen koşarak sana geliyor
Seninle gülüyor,huzur buluyor
Kalbim de ateşsin,korsun Şarkışla

Unutmak ne mümkün,vuslat imkansız
Bir gün ölüm gelir alır apansız
Mezarım bağrında kalınca cansız
Yar gelipte senden sorsun Şarkışla

Sevdan kibağrım da çileye döndü
Gülmeyi unuttum sevincim dündü
Hayata bağlanan ümidim söndü
Derdim deşme ne olur dursun Şarkışla

İntizar mı ettin,dua,n mı tuttu
Sevdan ki başımda ömrümü yuttu
Bir vefasız verdin beni unuttu
Dilerim Allah,tan bulsun Şarkışla

Sevdayı unutmuş kalpler mayışmış
Sokağın değişmiş,şeklin değişmiş
Bir zaman gönüller coşmuş,sevişmiş
Eşini kaybetmiş dulsun Şarkışla

Yetim mi,öksüzmü,garpmi dersin
Unutmayan kalbim kimleri sevsin
Sen benim yarenim dostum değilsin
Benim hiçsin pulsun Şarkışla

İğneden ipliğe hesabın benle
Tepeledim durdum bağrın çizmemle
Dahası varmıdır bir de de...hele
İçimde işiksın nursun Şarkışla

Ziyaretgah oldun,anam gibiydin
Sanmaki özleme hasrete değdin
Nihayet son demim başımı eğdin
Bie vefasız dostsun,yarsin Şarkışla