Boya beni maviye, "Özlerim." der dem izlerin;
Seni çizdiğim hisleri gözlerinden izlerim.
Parıldarsa hislerimin gözlerimden izleri;
Güneşi çalıp deryadan gözlerim denizleri.
Bu siyah ki karanlığa dumanlar adayan,
Nidasına saklandığım dumanlara dayan.
Uyumaz rüzgarın şarkısı, bir ateştir okuyan;
Ateşe saplanan okum ile kalpten oku-yan.
Mevsimlerin mevsimidir, Podolya'nın kar ışığı.
Masal mıydı bilemedim, günlerin en karışığı
Ve kamaştırır mavileri, gözlerinin al ışığı;
Uyuyamazsam kollarında, tut kalbimden al ışığı!
Aşınır ki kumsal deniz aşkına, göl meleğim;
Uyandım bir serçenin gözyaşına, gör meleğim.
Dolanırsam saçlarına, yaslanarak ör meleğim;
Mavilere hapsolduk, yücel aşkın kör meleği.
Benim aşkım ışığıdır; mehtap, tan, bir isin.
Kaybolsan bile gözlerimde mehtaptan birisin.
Bilirim ki uyandığında mehtaptandır isin;
Çünkü sen aşkın ile mehtaptan dirisin.
Kayıt Tarihi : 15.11.2021 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!