Epeyce aşktan sonra yıldıza vardım.Hüzünlerin samanyolunda , yolumu kaybetmiş yıldızlar Mecnun’nuyum.Kadınsal ışıltınla göğünü karartmış aşkı buldum.
-Hüzzam kendi bemollerinde hüznü sunmaya başladı; ama yüreğinde okunan mutluluk şarkısında kendime geldim.
Yontulmuş yarınların geldi uğruma.Uğrak bir masalın perisiydin.Masalının dilinden ısırdım sözcüklerimle.
Bir gölge gibi sevginin çınarında bekledim.Durdum kendi duruşumun yolunda.
-Şarkının ortasında duruyor hayat.Beni okuyor yeşil gözlerin.Solistimiz içindeki çocuk. Çok çocukça okuyorsun içimdeki şarkıları.Güleçliğinde dinleniyor dünyam.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta