Şarkının Ortasında Şaşırıyorum Sevmeyi

Epeyce aşktan sonra yıldıza vardım.Hüzünlerin samanyolunda , yolumu kaybetmiş yıldızlar Mecnun’nuyum.Kadınsal ışıltınla göğünü karartmış aşkı buldum.

-Hüzzam kendi bemollerinde hüznü sunmaya başladı; ama yüreğinde okunan mutluluk şarkısında kendime geldim.
Yontulmuş yarınların geldi uğruma.Uğrak bir masalın perisiydin.Masalının dilinden ısırdım sözcüklerimle.
Bir gölge gibi sevginin çınarında bekledim.Durdum kendi duruşumun yolunda.

-Şarkının ortasında duruyor hayat.Beni okuyor yeşil gözlerin.Solistimiz içindeki çocuk. Çok çocukça okuyorsun içimdeki şarkıları.Güleçliğinde dinleniyor dünyam.

Fener yeniliyor, şampiyonluk gitti gidecek. Beni anlayacak tek neden sevginin derinliğiydi. Sevgi denizindeki fenerler yanıyordu. Gem gemilerim batmıyordu. Berraklarına aziz oluyordum.Yunus oluyorum sularla sevimli anlara teslim oluyorum.

Yeşil gözlüm .com/ burada buluyorum duyguların yeşilliğini.Burada gönlümde şuleleniş başlıyor.Küllerimi güllerinle oyalıyorsun.
Sen bence şule oyasın sevgilim.Aşk ateşini oyalıyorsun sevdama.Her yanım senli yanıklarla nakışlanmış.Sen var ile hep varmanın arasında açık bir vana gibisin.
-Elektrik veriyorsun karanlık düşlerime.

İçimdeki solları vurmaya dair fikri yeminlerim. Dün Marks takviminde bir bir yazıldılar.Bugün ulusalcı sofrada seküler dans.
Bir fikir aymazlağında ayazları sadece bir yaza taşıma hezeyanları yaşıyor.
Diğer yandan ulusalcılar aynı denklemde formüle oldu. Herkes biraz kendi çıkarınca Türk ….
Önlemsiz ,önemsiz, önyargılı uçurumlara vatan bağrı kurulmaz.Daha evrensel temellere , daha mutlak değerlere, daha eşit düzlemlere insanice yaşamak.
-Birlikte yaşamanın temel duruşmasında temel dinamiklerimiz var. Birilerinin maşası olmak için birilerini görmemek ,birilerini dışlamak, hep kendi fikrinin ufkunu görmek midir özgürlük.
-Siz kimsiniz? Siz kimin közünde öküzlüğün maşasını oynuyorsun.
Kardeşliğin aynasındayız.Herkesin birlik ırmağında çimdiği mutlak değerler berraklığındayız. Softalar yok.İşte böyle derin dertlerim varken, üstelik de Fener’in yenilgisi araya sıkışmışken seni aradım.

Seni kelimenin kökünde sakladım.Her seviyorum deyişin yapım eki olarak yapıma yeni anlamlar kazandı.Yeni anlamlara sevda akışımız arttı.
Gövdeden türemiş manaların dallarına seni yazdım. Dal dal yeşillerinde açıldı sözcüklerin çiçekleri. Manalara meyve veren çiçekliğin içimde özel bir tat kalıyordu.

Yeni anlamların çıkmaz dirençlerinde kendimi sakladım sana.

Yeni anlamların duvarlarını yıktı sevgin, duruşun. Kanıtı sen olan cümlelerde grafiği artan derinliğin izi oldum.
Haberi var mıydı gecenin granit kokusunda sana yandığımı.Seni yaktığım özlemlerde kendime gelemediğini bilir misin?

Bir noktanın temyiz ettiği cümlede bitmezliğimi sezdin mi?

*Çıplaklık bir gerçeği giydirebilir misin? Soyunuk düşlerini duşlarına alır mısın? Bir alış, alıştırmasında seni görmenin nedenliğinde kendime geldim.

Sevdamıza bir sevk aldım.Aşkımın en sağlam yeri kalbim hastalanmıştı. Hekim hekim dolaştım.Fikri yobazlar, doyumsuz çerçiler, sistemin derin sülükleri gibi beni rahatsız eden etmenler var.
-Mutluluğun ilacını sordum,meğer tek sen mişsin Şulenar..