Yanındayım, evde..
Sen günün yoğunluğundan,
yorgun bir şekilde,
yatakta yarı çıplak ve kafası güzel uzanmışsın.
Yağmurun yağdığını düşünüyoruz ve yağıyor.
Yağmur damlaları kalbimize ritim atarken,
ellerimizin birleşmesini izliyorum.
Bir taraftan kitap sayfalarını çevirip okuyorum..
fakat anlamıyorum.
Kafam şekilden şekile giriyor, odada kokun var.
Kokun diyorum herşeyi(n) anlam(ını)amı güçleştiren bir koku...
Ve bir hevese eriyor sözlerim anlamsız.
çünkü bakıyorum gözlerin kapalı :)
indirgenmiş kimlik sorunlarına özet arayan insanlardan sanırım bir kapı uzağız..
Olsun yine susarız.
Bir nefes aralığında neler yapacağımızı düşünerek..
Arka fonda bu şarkı çalsın..
Kayıt Tarihi : 19.10.2019 03:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şebnem Erkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/19/sarkimizi-sec.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)