Aşk elinden sürdüm hep hem sefa hem cefayı,
Istırap oldu garip gönlüme düşen payı,
Mevla’m aşkla yaratmış, dünya, güneş ve ay’ı;
Gönlümüze ne güneş ne de ay baki kaldı,
Kırılınca kadehler, ne mey, ne saki kaldı...
Sıralanırdı dostlar verdiğim ikramlara,
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta