Hani şarkısı vardır her sevenin,
sevdiğini haırlatır o şarkı,
ve 'İşte bizim şarkımız' der...
Bilmem fark ettin mi?
'İşte bizim şarkımız',
diyebileceğimiz bi şarkımız olmadı hiç,
ama her şarkı seni hatırlatırdı bana,
ortak bi şarkı yoktu,
gerçi pek ortak yanımız olduğuda söylenemez ya...
İnsanın doğasında var bu,
farklı olan herşeye,
daha bir ilgiyle yaklaşırlar;
sen de öyleydin benim için,
ayrı dünyalarda yaşıyorduk ikimiz de,
aynı nefesi alıp,
aynı şeyleri tadıyorduk sadece...
Ama ikimiz de farklı şeyler düşünüyorduk,
bakış açılarımız aynı değildi,
bunlara aşk da dahildi...
Sana göre herşey basitti,
her olağan normaldi...
Ama bana hiçbirşey basit gelmezdi,
her olağan şeyde bir terslik var diye,
düşünürdüm hep...
Aşkımızda da bir terslik olduğu,
hep belliydi zaten;
ama görmemezlikten gelmeye çalışırdım,
çünkü çok mutluydum seninle,
bozulsun istemedim...
Nerden bilebilirdim mutluluk yüzünden,
daha çok üzüleceğim?
Toplasam göl olurdu belki yaşlarım,
neden ağladığımı da bilmiyorum,
bir anlamı yoktu çünkü gözyaşlarının...
Geri getiremediler ki seni!
Sevgin o kadar azdı ki,
göremedin bile tanecikleri...
Sende olan kalbimde saklısın şimdi,
ve aklımın bir ucu hep sende...
'Unut beni! ' dedin;
çünkü beni unutmak kolaydı sana,
düşünmedin ki hiç beni!
'Bu çocuk acaba unutabilir mi? '...
Unutamaz o çocuk,
asla unutamaz seni,
atamaz kalbinden,
silemez aklından seni...
Kendime yeni bir dünya buldum şimdi,
sensiz bir dünya düşünemiyordum oysaki,
şarkılarda yaşıyorum,
herbirinde sen varsın çünki! ...
Kayıt Tarihi : 20.9.2006 23:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!