Şarkılar Seni Söylemiyor

İnanmaya hazır olmak,
Söylenmemiş şeylere
Umutsuzluğun göstergesi midir?
Ya da insanın şarkı söyleyesinin gelmemesi…
Pencere kenarında yağmuru izlerken bile.
Neyin işaretidir?
Her insanın şarkı söyleyesi gelir zaman zaman.
Benim gelmiyor.
Gelmedi bugün.
Şarkılarda bi tuhaflık var.
Seni söylemiyor.
Yağmurda yürüyen iki sevgili gördüm bugün.
Mutlu görünüyorlardı.
Şerefsizler.
İlerde “nasıl da ıslanmıştık o gün” diyecekler.
Ben yorum yapmıycam bu konuda.
Söylenmeyecek sözleri olmalıdır insanın.
Görmeme yeteneğine sahip gözleri olmalıdır.
İşitmemelidir bazen.
Bazen de…
Ne bileyim işte, bişeyler olmalıdır illa ki.
Dağılmışsa insanın tutunacak dalları
İki yaka gibi.
Düşün, sanki İstanbul gibi.
Ne olmalıdır?
Bu paçavrayı ne ilikler?
Bi siktir git diyeni bile kalmamışsa,
İnsan,
Neyi bekler?
“Beklemek cehennemdir” diyordu Shakespeare.
Neyi beklediğini dahi bilmemek,
Cehennemin neresidir?
Geldiğim yoldan dönemem.
Gidemem.
Ölürüm.
Başka da yol bilmem, iz bilmem.
Geri dönemem.
Tek çare beklemek…
Bir selam çakıp Shakespeare’e,
Bir sigara daha yakıp,
Beklemek…
Beklemek…
En azından,
Vakit seher olana dek…