Hayat denen aksanın bozuk tümcelerinde ,
Noktaları yadeden bir serseriydim aslında .
Virgüllerin hezeyanında barut kokan parmak uçlarım,
Saçlarının ovasında nasıl da dirayetliydi.
Yüzün kömürün hükmündeyken,cevahir olmak kaçınılmaz son.
Ne yana dönsem betonların işgalinde bu kasvetli şehir.
Kaldırımların hörgücüne yaslanmak,musmutlu bir son.
Önemli bir gayret insanın kendine vakit ayırması, yaşamın yabancısı insan.
Putlar kervanın peşine takılanlar sürükleyici yalnızlık yaşıyor.
Ve birden akşam kabirde başlayan.
Sevgili Şairem
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Şiirde şekli değil ruhu ön plana çıkardığı için.İlk başta geçici bir heves gibi görünen şekile sonradan aşkın ruhunu işlemişsin aşkın geçici değil yakıcı ve kalıcılığı.
Kalemin ve yüreğin var olsun
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta