Kül dengi hicazkâr bir ezgidir,
Terennümü ile dudaklarımda kavrulan,
Gönlüme demirleyen en divane sözcüklerin,
Hüzzam makamında demlenip,
Kor ateşinden süzülerek derbeder kalan..
Kalbimin karanlık duvarlarına yazılan,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.