Sanki; boşluğun içine düşmüş, kurtulmayı bekliyor yüreğim,
Gelmeni, sevmeni, seninle olayı bekliyor..
İşte şarkılarda bunu getiriyor diline,
Gel diyor; gel de kavuşsun iki cihan.
Bekletme seni seveni...
Yokluğunu anlatıyor sözlerinde,
Nasıl özlediğimi...
Ve en acısını dile getiriyor her defasında;
Gelmeyecek, sevmeyecek, unut...
Sahi gerçek mi bu?
Gelmeyecek misin?
İnanayım mi şarkıların diline?
Keseyim mi umutlarımı?
Unutayım mı seni?
Yitireyim mi hayallerimi?
İşte böyleyim ben..
Her gece yüzleşiyorum gerçeklerle.
Sonra bir şarkı geliyor dile;
Umudunu yitirme diye.
Doğru ya Yaradandan ümit kesilir mi?
Hadi diyorum kendime, hadi
Sil gözyaşlarını..
İşte buydu hislerim ve hissedemediklerim...
Ben hep seni seveceğim herşeyim,
Seni bekleyeceğim
Susuz bir çöl ortası seni bekleyeceğim ben artık.
Gelirsen; mutlu,
Gelmessen; ölüden farksız olacağım..
Kayıt Tarihi : 21.4.2017 00:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!