Şarkıcı Kadın Şiiri - Esat Anık

Sen;
Sen o kadınsın,
Şarkıcı kadın.

İsmin var mıydı? Nereliydin?
Kaç yaşındaydın?
Bilmiyorum.
Bildiğim;
O loş gazino gecesinden
Bir çift ela gözdü aklımda kalan,
Kaçamak bir- iki bakış..
Yıllar kadar uzak, an kadar yakınsın.
Sen;
Sen o şarkıcı kadınsın.

Ben;
Sarmal düşlerdeyim o yıllar.
Hüzünlerdeyim..
İsyanlardayım..
Sen şarkı söylüyorsun,
Ben kadehler arkasından seni dinliyorum.
Ne saçının rengini düşünüyorum,
Ne boyunu, posunu.
Hangi elbiseyi giyersin?
Ruj sürer misin?
Bilmem..
Bildiğim; bir çift ela göz aklımda kalan,
Kaçamak bir- iki bakış...
Yıllarca uzak, anca yakın.
Sen;
Sen o kadınsın.
Şarkıcı kadın...

Sana aşık mıydım?
Sen benim hakkımda ne hissederdin?
Beni farketmiş miydin?
Bilerek mi bakardın,
Kazara mı değerdi gözlerin gözlerime? Bilmem..
Bildiğim;
Bir çift ela göz içimi yakan,
Kaçamak bir-iki bakış..
Sahi, neydi adın?
Sen;
Sen o kadınsın,
Şarkıcı kadın..

Sen;
Yıllar öncesinden soluk bir resim,
Puslu karanlıklar içinden bir hayal,
Alkollü sözcüklerden bir masal.
Genç düşüncelerimden bir tuzaksın;
An kadar yakın, yıllar kadar uzaksın.

Sen melankolik gecelerin adısın.
Sen;
Sen o şarkıcı kadınsın...

Esat ANIK