ne zaman şarkı söylememi istesen
yüreğim şımarık çiçek gibi açıyor
gönlüm elemli
sende kalıyorum...
evrenin bütün duyguları toplanıp
ılık bir esintide besteleniyor;
bulutların her cömertliğinde
yağmuru kucaklıyor
''bilsen nasıl çoğalıyorum''...
ruhuna şarkını davet eden ben
şarkıcın oldum işte
rüzgarın okşayan esintisinde
yaklaşıp dizlerinin dibine
ufak ufak nağmeler bırakıyorum
mutlu ol sen
davet ettim işte şarkını
beni boşver
''kaybolup gidiyorum''...
Kayıt Tarihi : 27.1.2014 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçmişimizden bir an, bir anı, yad etmiyoruz iç çekerekten.
Bazen bir ney sesinde bazen bir sazın namesinde, kocaman olup devleşmiyoruz, bazen de bir karınca kadar küçülüp kabuğumuza çekilmiyoruz ki... Aşk geldiğinde o şarkılarda kanatlanıp uçuyor yürekler, oysa aşkın yitimiyle külçe gibi o şarkılarda kayboluveriyoruz.
Yüreklerdeki ritmiyle umarım ki şarkılar hep aşkı söyler, sazlar aşk çalar dudaklardan aşk dökülür sevgiliye...
Çok güzeldi Nurten Hanım Kutluyorum şiirinizi...
Sayın Kara,
Sade bir anlatım, vurgular yerli yerinde vurgulanmış, yürekten gelen sesleniş dizelerdi........Emeğinize, yüreğinize sağlık......Başarınız daim, kaleminiz tükenmez olsun....
Selam saygı şiire ve şairedir....
TÜM YORUMLAR (11)