Şarkı Tutturmuşum Şiiri - Ertuğrul Koç

Şarkı tutturmuşum, söyleniyorum.Bitmeyen bir ahenk alıyor harflerin kelimelere dönüşümü.Nerede, Hangi alemde olduğunu bilmediğim yaşamışlığı kavrıyorum.Yorulan dudaklarımın nihai kuvvetinde sessizleşiyor, mırıltının gizemli ve esrarkeşliğini aralıyorum..Hafif bir tını da içimi kavuran büyüye kapılıyor, cazibedar anın kovalanışına hem adımlıyor hem de içerisinde kayboluyor, kendimden geçişin vecdine tutuluyorum.

Ilgıt ılgıt rüyaların düşlerle sarmalanışını hissediyor,muhabbetin ince lakin keskin dokunuşlarını tırmalıyorum.Gözlerin "sükut" ta cuşa gelişini, ellerimin yüreğimin üzerine koyuşumda ki titreyişi takip ediyordu.Ruhum, içerisinde koparılan fırtınalrın dinginliğini yaşıyor; kelimelerin kifayetsizliğinden tınıların kcak açışlarına kayıyorum.

Arkasından, kapanan göz kapaklarımın dudaklarımı titretişine dalıyor, "Uğruna adandığım gaye, sevgi ve "Var olmak" lığın göz yaşlarına boğuluyor, derin ve mutlak sancıların ağlayışına başlıyordum.

İşte benden kopan nağmalerin sesi......Sessizliğimin alemlerde düşlediği!