Yüreğimin içindeki ateş ve taş
Gözlerimdeki kemirilmiş yıldız
Aşkımın içindeki düşman ve gül
Yaşam rüzgarının getirdiği toz.
Yaşadım seni
Kıyıcılığınla hissettim seni
Kesilmeyen uğultunu tanıdım
Yılların getirdiği ile.
Sevgi denen gerçeği tanıdığımda
Senin sevginle,sen şöyle demiştin
Benim yüreğim dünyanın bir yaprağıdır
Bir titremedir almıştı beni.
O sözlerinle içimde ki gök titriyordu
Akşamın mavi külü dökülüyordu üstümüze
Yıldızlar ile gecenin siyah kehribarları
Dökülüyordu gözlerimden sana baktıkça.
Dünya gözlerini hazırlıyordu o ara benim için
Ve doluyordu kapkara bir renkle
Damarlarımdaki kan tersine akmaya başlamıştı sanki
Nedenini bilmediğim halde.
Büyüyordu hırpalanmış yörüngede yüreğim
O büyük sessizlik toprağı sarsarken
Dona kalmıştım durup durduğum yerde
Ufaldım,sersemleyip düştüm depreminle.
Çatırdıyordu,yanıyordu
Kemiklerimle derim ve sönerken
Öğretti bana bir başına kalan insanın
Şarkı söyleyerek sonrasız can çekişmeyi
ŞARKI SÖYLEYEREK ÖLMESİ GİBİ.
Eyüp Selahattin DalkıranKayıt Tarihi : 24.12.2005 12:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!