Şarkı gibi, şiir gibi,
Sisli bir akşam
Seni öper gibi.
Sonsuz acılar ağı,
Yitirenin çığlığı,
Karanlıkta korkmuş gibi.
Öykülere isimler veren,
Şehrin çığlığı gibi.
Sevdiklerine son elveda,
Göçerken yakılan ağıt gibi.
Gökyüzünün mavisinden korkmuşta,
Dalına konmuş kuş gibi.
Düşlerimi vurup vurup,
Yaralarımı sarar gibi.
Sonbahar yalnızlığında,
Bağıra çağıra ağlayıp,
Dizlerinde uyur gibi.
Bin yıldır ayrıymışım da
Seni özlüyormuşum gibi.
Sarar bedenimi de
Gül teninin çağrısı,
Sevişmek yasak gibi.
Bulutlara yükselip de,
Kanatların susmuş gibi.
Karadenizde yüzüp yüzüp,
Ortasında yorulmuş gibi.
Ben sabaha kadar yazarım da
Sen sanki okumaz mışsın gibi.
Yorgunum, umutsuzum,
Terkedilmişim de,
Issız kalabalıklarda yokluğun,
Yavaş yavaş koyuyor gibi...
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 11:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/02/sarki-gibi-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!