Sen bu kalbi kumdan kale mi sandın
Acımadan yıkıverdin.
Ömrümü ben yoluna serdim.
Düşünmeden basıverdin
Hani hep sonsuzluk derdin.
Bir anda sona verdin.
Sevmeyi bırakıp taptım, tanrı affetsin beni
Senin adın dertsiz benim adım bedevî
Şimdi kalbim bir ölü evi
Dağlardan akan ırmak mı sandın bu cânı,
Tükendim yarim tükendim.
Bu adam senden bıkmaz mı sandın
Usandım yarim usandım.
Sevmeyi bırakıp taptım, tanrı affetsin beni
Senin adın dertsiz benim bedevî
Şimdi kalbim bir ölü evi
Kayıt Tarihi : 29.1.2017 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!