ŞARKI (1934)
Herkes aynı Dünya'da inan herkes
Ömrün kamburundan geçer nefes
İnsanı bulursan sakın ki kaybetme
Sevgiler gidince boşluktadır kafes
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta