çivit mavisine mi benzer
senin yalnızlığın
arapsaçından karışık oysa
kıvrılmış iç içine
sarkar yinelenir tependen
yeşil yaprağında
ulu çınarın gölgesi
buz gibi esintili serin
kökü derinlerde
sarkar kozaları tepeden
insan insanı hayınca
nasıl öldürebiliyor
kalem tutacak elleri
niçin tetiğe basıyor
sarkar namluları tepeden
yürekler kanıyorken
bir yanım yanar
bir yanım buz kesiğiyle donar
felç olmuş sanki
sarkar bıyıkları tepeden
serçeler terk ederken bahçeyi
yarına sözleşmiş gibi
doluşurlar sabaha
yüreğinin kömür karası
sarkar dumanıyla tepeden
…………………………….2206105denizli
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 06:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!