Sarkaç Şiiri - Emrah Kısmetli

Duygular da erer ey dostlar...
Ham elmaydım dalda
Yoğurdu sevgili beni darda
Beni kimse uyandırmasa...

Erdim ben dostlar iyiden iyiye...
Kendimden bir kendim daha çıktı
O da seni buldu.
Hey ahali ! Sessizliğimin sesini kim duydu?

Olgunlaştım bir haylice...
Düşüncelerim dağ oldu, yamaçları sen gibi dik.
İkna edemem inmeye kendimi.
Uğraşsam da geçemem sendeki bendimi

Toplayın beni geçmeden...
Her an yuvarlanabilirim kendimden,
Ben zamanda bir sarkaç, sen bana tutagaç
Sallanıyorum, sakın beni bırakma...

Ey zaman, bari sen durakla!