Hayra yormakla hesap sormak arasında
gidip, gelmede hayatın.
Kime öfken? Ne bu efkârın?
Bil ki öğrendiklerindir kârın.
Biriktirdiklerinle var olacaksın yarın.
İster kükre, istersen dur şükre,
İster kabullen, ister kaç,
Kendi ritminde, şaşmadan,
salınıp duruyor sarkaç.
(16.Temmuz.2004)
Ümit Kilislioğlu ÖzgerKayıt Tarihi : 16.7.2004 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi ve muhabbetlerimle...
saygılar
bütün kainatta..duyduğumuz ve duymadığımız bütünüyle canlı tüm evrende...
hiç şaşmadan / ve bir ahenk içinde
kendi ritmiyle seslenip duruyor..
farkedenlere çok şey söylüyor...!
çok anlamlı ve güzel buldum şiirinizi değerli Hocam..
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
TÜM YORUMLAR (8)