Sarkaç Şiiri - Ali Özenç Çağlar

toprağın göğsüne uyanır ilkyaz
hani ilk öptüğüm kurna yarası
çizilmiş dudağın kanar içinden

köprüler köpüren suya akışlar
kağnılar kanırır geçer içimden
yüzyıla sığmayan bıçak yarası

alplerden ağrıya vurur sarkacım
gün soğur geceye vurur aniden
gün olur çağına erer sarkacım

iğreti yaşamlar gizleriz hala
göğeren ekinler kurur aniden
varılan noktaya değen sarkacım

-dağılır yıllara erir sarkacım.