Şark Kurnazlığı Şiiri - Salim Çelebi

Ben
köyde doğdum,
köyde büyüdüm,
köylüyüm:
Kadıköylü,
Bakırköylü,
Çengelköylü değil;
Anadolu’da üreten
ve ürettiği kendine yeten
gerçek köylü.

Efendinizim
ben sizin.
Karalamayın
“şark kurnazlığı” yoktur bende.
Siz ki benim sayemde
“köşe dönmece” oynadınız
ve “köşe başları”nı tuttunuz.
Siz ki nüfusumu çalıp;
çocuklarımı “taşımalı eğitim”le okuttunuz.
Siz ki seçim zamanı koşarak geldiniz yanıma,
“geçim zamanı” ise unuttunuz.
Ürettiklerime verdiğiniz “taban fiyatı,”
bırakın beni
doyuramadı ahırımdaki hasta ve yaşlı iki atı!
Ne mazarrat şeyse dağıttığınız şu “yeşil kart,”
soğuk bir mart
sabahı,
hastanedeki kuyrukta kaybettim
kalp krizi geçiren babamı.
Anam üç gündür hastanede rehin;
akıl ve mantığın alabiliyor mu beyim?
Dalga geçmeden söyle:
“Şark kurnazlığı” kimde?