Şark Kışlası Şiiri - Ramazan Ateş 2

Şark kışlasında dururken böyle bir sabah
Tir tir titreken soğuktan silahım, ellerim buz
Al al yanaklarım, pembeleşirken biraz
Ruhumu okşuyor, anne eli gibi beyaz

Şark kışlasında dururken böyle bir sabah
Ayaklarım kesilince, soğuktan bir zaman
Damarlarımda dolaşan şeytan, uykudur inan
O ne yamandır aman aman

Şark kışlasında dururken böyle bir sabah
Kuşlar teller üstünde, birer birer
Düşerken anladım, kalbim varmış meğer
Bir intihar mı yoksa neden, ölüm bekler

Şark kışlasında dururken böyle bir sabah
Kara kış kıyamet, akla ziyan muhalefet
Diri diri gömer de adamı, sükût
Kargalar fütursuz çığlık çığlık kıyamet

Şark kışlasında dururken böyle bir sabah
Kapanan gözlerime inat, dağda bir kaç çakal ve kar
Hain sesleri gözlerimi aralar
Dağda çakaldan başka neler var!