Doğu Türkistan Serencamı Şiiri - Şeref Akar

Şeref Akar
37

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Doğu Türkistan Serencamı

Çekildi mızrak mızrak başımızda uzanan
Çekildi gölgeler gün batınca tepelerden
Çekildi sukutuna varlıklarda heyecan
Çekildim ay doğunca tefekkür köşeme ben

Bir vakit geçince açtım tüm perdeleri
Gökyüzünde yıldızlar gözlerime döküldü
Yüreğimde Türkistan biraz Mecnun serseri
Bir yıldıza dokundu Çin’e bakınca öldü

Türkistan gönlümüzde aşktı hilesiz ve saf
Türkistan Aziz Türk’e ruh veren asil töre
Türkistan benden taraf garp kıymetine hilaf
Türkistan katledildi Çince göz göre göre

Bir bakışı vardı ki gözleri dolu dolu
Biçare idi gördük biz gördük fakat kördük
Ölünce Uygur nasıl haykırdı Anadolu
Kulak tıkamasaydık yollara dökülürdük

Şimdi onun cesedi Kızıl Çin’in elinden
Yıldızlara savrulur saman yolu ağlaşır
Işıkları inlerken semavatın derinden
Işıklar omuzlarda o cenazeyi taşır

Önde kıyam duran Ay tekbir getiren imam
Ardı sıra saf tutan Yıldızlarsa cemaat
Bense bakarım göğe baktıkça dayanamam
Gözlerim dumanlanır yüreğim benden firkat

Böğrüme hançerlenir bir hırıltılı nefes
Esaret duvarına saplanınca düşlerim
Türkistan içi ateş, çelik parmaklı kafes
Yüklenir kederlerim, işkence öpüşlerim

Getirmek mümkün olsa geçip giden zamanı
Tersine çevirirdim dünyayı yeni baştan
Lakin bu beyhude düş çağırırken hazanı
korkularım diyor ki: "yaşar mı Türkistan"

Divane olsa bile, Türkistan’ın yokluğu
Oldukça içimizde, güneş yakınlaşamaz
Türkistan ki Türkmen’nin örselenmiş çocuğu
Türkistan ki Kızıl Çin’in bıraktığı son enkaz

Türkistan secdedardı kıblesi ise gönül
Gönül ki secdedardı ilahi Kâbe’sine
Gönül ki aşk-ı didar valsına açan bir gül
Türkistan secde etti gönlünün kıblesine

Anadolu’ya hastı gayrısına berattı
Yüz çevirip bakmazdı Batı ona namahrem
İsmi aşktı, Leyladan kalbe Hakkı arattı
Bir Yıldıza Mecnundu birde Hilale Kerem

Kızıl Çin aslı şehvet, şehvet ki aşka tuzak
Şehvet ki tek başına milletleri bitirir
Şuleden daha cazip şeytandan bile alçak
Şehvet ki gün ortası pervaneyi getirir

Divane olsa bile, Türkistan’nın yokluğu
Oldukça içimize güneş yakınlaşamaz
Türkistan ki Türkmen’in katledilmiş çocuğu
Türkistan Kızıl Çin’in bıraktığı son enkaz

Çekildi kandil kandil semavatta uzanan
Çekildi üstümüze bulutular tepelerden
Çekildi sukutuna varlıklarda heyecan
Çekildim Türk ölünce en sefil köşeme ben

Şeref Akar
Kayıt Tarihi : 9.4.2005 14:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Sefer Kutlu
    Sefer Kutlu

    'Bir bakışı vardı ki gözleri dolu dolu
    Biçare idi gördük biz gördük fakat kördük
    Ölünce çocuk nasıl haykırdı Anadolu
    Kulak tıkamasaydık yollara dökülürdük'... Unutmak değil mi zaten bir yerden bakınca en büyük nimetlerden biri.. II:Abdulhamid Han'ın 'insanlar unutmanın suç olmadığını sanıyorlar ama en büyük cezayı gerektirir' sözleri geldi aklıma. Nasıl unutursun, nasıl kör olabilirsin, nasıl duymazsın sağır olursun, nasıl duyurmazsın haklılığını hareketinin, davanın, mazlumun. Tebrik ederim kardeşim yüreğine, beynine, diline sağlık; düşmanlarına bela ve lanet...

    Cevap Yaz
  • İshak Özlü
    İshak Özlü

    Dünyanın unuttugu,yoksaydıgı bu konuda duyarlı yüreginiz acıları etkili bir dilde dile getirmiş.Kutlarım gönül dostum.Sevgilerimle.

    Cevap Yaz
  • Dilek Ünaldı
    Dilek Ünaldı

    Çocuklarımız değilmi hep her savaşta zararlı çıkan.En masum.En çok acı verdiklerimiz.Yüreğinize sağlık olsun.Kaleminizede.
    Saygıyla.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

Şeref Akar