Şark-ı Şiiri - Abdülhamid Samur

Gökten hep kan mı damlar?
İnmez mi bikez olsun yağmur?
Ferahlatmaz mı yanan yürekleri?
Razıyım kandan ziyade olsun çamur.

Kanın beyazı gözyaşıdır filistinde,
Damla damla akar anne gözlerinden
Uzanmaz mı bir el silmek için?
Masum çaresiz bebek yüzlerinden.

Filistinde sokaklar çıkmaz sokak,
Sabahlar geceden daha karanlık.
Bir mavzerin arkasına sığınmış korkak!
Söyle; kirli kanı kaç paralık?

Filistinde bayrağa sarılı yiğitleri
Toprağın bağrına koyarlar.
Bayrakları kan değdikçe renklenir,
Bayraklık kazanırlar.
Söyleyin! Filistin bayrağının,
Daha ne kadar kırmızıya,
Daha kaç bedene sarılmaya ihtiyacı var?

Neydi Kudüs'ün günahı da,
Kana boyadınız gökyüzünü?
Mescid-i Aksa'nın günahı neydi?
İbadetten ayrı koydunuz özünü.

Alev yakamadı mı ellerinizi?
Bir ulusun taşlara bağlayıp attığı sevdası,
Delmedi mi kalbinizi?
Söyleyin! Kaç beden doyuracak aç gözlerinizi?

Zafer şarkılarını ağzınıza almayın
Yakışmıyor dudaklarınıza,
Yeter basmayın artık bu toprağa!
Layık değil ayaklarınız,
Bir adım daha atmaya.

Bilin ki;
Kalmaz öyle bu dava askıda
Taş bitse Filistinde,
Gökten taş iner ucuz bedenlerinize
İmana sevdalı kuş gagalarında.
Bilin ki;
Öyle gitmez bu yol çıkmaza
Yiğit bitse Filistinde,
Gökten melek iner
Yerin dibindeki tepelerinize
Bilin ki;
Ucuz değil bu toprağın bedeli,
Kan bitse Filistinde,
Gökten kan damlar
Kirli yüzlerinize.
Bilin ki;
Kolay değil bu acının tahammülü,
Can bitse Filistinde;
Cananları bitmez yeryüzünde

Dünde böyleydi bugünde böyle;
Düşmez mi hüzün Ümmetin yakasından
Söyle;
Kutsal Kudüs'ün kutsal topragı sen söyle;
Üzerindeki bu leke ne zaman silinecek
Sırtından zalimi atman için;
Bağrına daha kaç yiğit girecek? ..