Şark Ekspresi Şiiri - Hicran Aslan

Biz düşmeden üzerimize
Sinen ne çok koku var
Kendimizi yalıtmalıyız

Kendisinden gizlercesine sevişir bazı insan
Kasıklarında utangaç bir ürpertiyle
Oldu bittiye gelir
Yinede temiz kaldığına inandırır
Gizlice doyar…

Ellerin hep böyle bu kimyayla kalmayacak ki…
Şark ekspresim benim…
Yarın bizi nelerin kuşatacağını bilemeyiz…
Beni doğunun ışığında gezdiren bu tenimsi anahtar…
Kokularımız dans ederken ve biz tüm dünya olmuşken
Dokun bedenime…

Ah ne çok yoksuluz sevgili…
nasılda hırpalanmış kendimiz
Gülüp geçmiş fırsatlar
Biz coğrafyanın lanetiyle debelenirken…
Şimdi bir yaşam koçu lazım bize
Her şeyi yeniden öğrenmeliyiz…
Yazık gülmek zorluyor sertleşen mimiklerimizi…