Sarıya Özenmek Şiiri - Tuğba Kocakaplan

Renklerim soluyor
hepsi sarıya özendi
havalar sarardı
yağmurlar sarardı
gökkuşağındaki
renklerim de sarardı...
döküldüler birer birer dallarından,
önümdeki yol oldular
ordan tabanlarıma değdiler
dahası;
bastığım yerlerde
solgun çiçekler açtı
uğursuz kıldı beni bahar! ..
hatta
uzun koridorlarda gide-gele
beyaz mermerler de sarardı...
işte
soldu rüyalarda
çocukların pembe düşleri,
o tatlı çığlıkları
ve de gülüşleri...

bu şehir,
bu şehrin sokakları,
sokak lambaları,
ve altındaki gece yolcuları...
hepsi sarıya özendi,
birer birer soldular...

gönlüm bir sonbaharda kaldı
bir sonbahar günü
sevdim ve sevilemedim.
en çok o gün yürüdüm
o koridorda,
o yolda...
ve en çok çiçeği
o gün topladım...
sonbahar girdi kanıma
ve soldum
düştüm dalımdan
yani ben de sarıya özendim
herkes gibi...