Tabiat titreşimde sarışın son sevdaydı
Yerle gök birleşimde hüzünlü bir aydaydı
Sarı sarı yapraklar dökülüyor önüme
Zaman akıp gidiyor gücüm yetmez dünüme
Kader kemendi atmış çözülmeyen düğüme
Yıldızlar akar gider kudretim yok göğüme
Rüzgâr serin esiyor bulut iner yüzüme
İçlenirim kendimce nemler dolar gözüme
Hüzün şafaklarıyla bir hoş olur bakışım
Kararır kara bahtım erkence kara kışım
Kendi kendime sorar akıp giden zamana
Dağları karlı olan duman çöken ormana
Güne hükmüm geçmiyor geceye ise heyhat!
Derdi büyük olanlar derdinden olmaz rahat
Zamansız gelen gölge ayaklarımda durur
Gözlerimden akan yaş yanaklarımda kurur
Gürleyen şen yürekler neden keskin bakmıyor?
Gülşene dönen kırlar neden çiçek takmıyor?
Tabiat sanki yasta sarışın son sevdaydı
Uyuşukluk içinde uykulara adaydı
18.11.2016
Tarık TORUN
MEB/YEĞİTEK
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya
Kayıt Tarihi : 18.11.2016 08:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!