Ömrün pəncərəsindən,
Boylanan sarışın qız.
Sənin rəngli sevdana
Mən necə qarışım, qız.
Üstünə toz qonmamış,
Külək aldı, apardı.
Kədərində donmamış,
Həsrət tufan qopardı.
Sən bəxtinin düyünün
Açıb çözə bilmədin.
Hisranın acısına
Durub dözə bilmədin.
Gözündən itib yarın,
Xatirəsi sinəndə.
Köklənmiş könül tarın,
Çalmaz eşqin sönəndə.
Saçları sarışın qız,
Ocağım sən,közüm sən.
Dön geri, barışım qız,
Sən ki mənim özümsən.
15.12.2017
Kayıt Tarihi : 30.4.2018 07:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/30/sarisin-qiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!