Sarışın Hüzün Şiiri - Şadıman Şenbalkan

umutların un ufak zamanında
onun güzelliği artık eski fotoğraflarda
ukteleri kilitli bir baharda
sevdi sarışın hüznünü sarışın hüzün
sonbaharın altın renkli yapraklarında
bulutların arasına kıstırılmış bir ayazada
çocukluk anılarında, gül solmuşu güller arasında
gördü kendini sarışın hüzün
saadeti hiç bilmeden
mutluluğu kendiyle özümseyemeden
sevda ateşine düştüğünde
sordu kendini sarışın hüzün
aşktan vazgeçtiğinde
sevgiyi ilke edindiğinde
buldu kendini sarışın hüzün