Saçlarına saklanırdım ben bazı günler
Dar ağacına muhalif uzunlukta
Yeşil saçlarına.
"Sen o saçları yıkama"
İnadına yıkardın
Yıkardın çocukların
kış günü yüzüne vuran
Soğuk pis sulardaki fıskiyeleri.
Hilemi de hemen görürdün işte
Bazı günler de para vermezdim ben çocuklara
Taş çalardım en diplerden esmer
Hem belki dururdu bu yıkım
Art arda dizilmeseydik
Sararır mıydı sonra yeşil saçların bahara muhalif.
Kurak iklimlere saklamazdın sen bulutun emanetlerini
Beni yıkardın onlarla
Kuşlarla yani kanatlarında ürkek,
Kediler uçardı sanki bu ayda.
Kediler koltuklarımda erirdi
Bulvar üzerinde odaları olurdu onların
Kuşlar konardı bahçelerine
Kuşları vururdu kemankeştir onlar
Menzili karanlık.
Kayıt Tarihi : 15.3.2023 02:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yağmur, orman ve sarışın bir mâl-i hülyâ
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!