Küçücük bir köyün
sarısalkım bir ağacıydım ben;
Her sabah dallarına aşk yazılarının
bir yenisini Eklediğin
o sarı salkım ağaç...
Sen çocukluğunun ellerinden
kendini koparamayan,
hanımeli çiçeğim;
uyurken nasılda kokardın
geceleri...
Henüz baharındaydın
yelkovan kuşu gibi
tünüyordun
dalında hayatın...
Issız gecelerde enkazına
ağıtlar yaktığın yüreğim,
hangi deli gururdu seni
yalnızlığına zincirleyen?
Küçücük bir köyün
üşüyen çocuklarıyım şimdi;
Bahar bayramlarında
aralarına karışıp türküler
ezberlettiğin Çocuklar...
Her bakışları bir zılgıtı oldu
yaşanmışların.
Sarısalkım çocuklar...
Kayıt Tarihi : 20.3.2004 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (9)