Sarınca Şiiri - Bayram Kaya

Uykuda, ayık,
Ekmek dedik.
İşler karışık oldu,
Birbirimizi yedik.
Dişlerimiz bilendi,
Ama hep gedik.
Açamadık gözümüzü,
Sisi benimsedik.

Birde sevgisizliği,
Başkaya gezdirdik.
Çin’li sarı(!) zenci kara(!)
Diye yerdik.
Toz kondurmadık üstümüze!
Soyumuza verdik.
Kurtuluş diye ufku,
Şimdi bunlarla derdik!

Şeytana veresiye verdik,
İblisten borç aldık!
Görünüşte ummanı
Seyre daldık.
Eyvah bunları,
Anlamada geç kaldık.
Boş oldu,
Coşkuyu, seraba sardık.

Bireysel takışınca,
Sarhoşluk iyide,
Ayıklığı var!
Umuda yürümek iyide,
Bezginliği var!
Uykuya yatmak daha iyi,
Ama kâbusu var!
Akıl için yol birse,
Birliğe eylem var.

Bölük, pörçük gönlümüzde,
Dünün sıkıntısı.
İstim oldu bize yarınlar için,
Yarın yar.
Debriyaj tuttu,
Vites aksı, şaftla kavrar.
Hoş oldu içimiz,
Sessizliğe heyecanımız var.

Mihnet etmem hoş olana,
Hakkı kayıram!
İnsanlık için;
Erdemi, erdemsizlikten ayıram!
İnsanı, insanlığı için,
Sevgi, barış, ekmek, bilgi ile doyursam.
O zaman yarınlarda,
Bayram var bayram.

(14.08.1992)