Gün gelir,
çaresiz kopar dalından;
hazanı yaşayan şu sarı yaprak…
bir gölge misali düşer boşluğa…
Sesizce...
................Aheste...
...............................Sarımtırak...
Salâya başlar hüzün:
Kıvranır her zerresi cihanın;
titrek nâleler salar pes ve tiz;
derin acılar içinde müstağrak...
Yağmur, iplik iplik döker yaşını;
gasleder ağıtlar yakarak...
Otlar kılar namazını;
ahlar, alır götürür ağır aksak...
Düşen tendir yere;
can canana uçmuştur!
Bir âşık gönül
-ki kalmışsa eğer-
Şeb-i Arus’unu görür Evvâhî’nin;
seyreder;
hasret ve hüzne batarak:
Ateşten iki damla, gözlerinde;
kendi matemini tutar ağlayarak.
Üçüncü şahıslar bilemezler:
Âşık kim, maşuk kim, aşk nicedir;
hicran ne, vuslat ne;
mâtem ve düğün nedir?
Kayıt Tarihi : 24.12.2008 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
_________________00_00_________________
________________00___00________________
_______________00_____00_______________
______________00_______00______________
_____________00_________00_____________
00000000000000___AFŞİN ___00_00000000000
__0O____________ _VE _______________00 _
____00________ ELBİSTAN___________00___
______00______ ŞAİRLERİ _________00_____
________00____ GURUBU_______00________
__________00___PAYLAŞIM___00__________
_________00__İÇİN TŞK. EDER__00________
________00________0000________00_______
_______00_______00____00_______00______
______00_____00__________00_____00_____
_____00___00________________00___00____
____0000________________________0000___
TÜM YORUMLAR (3)