açılır kucaklar sarmak için
masmavi gökyüzüyle
kamaşır gözler
rüzgar esiyor suratları kamçılıyor
güneş tepede yakıyor ısıttığını zannederek
kucaklar açılıyor sarmak için
ben hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
